Wykłady w Regionalnym Centrum Innowacji i Transferu Technologii ZUT w Szczecinie

Trzeci wyjazd studentów UTW Stargard na wykłady do Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego.

W dniu 15.02.2023 autokarem, dojechaliśmy do centrum Szczecina i na skrzyżowaniu ulic Jagiellońskiej i Bolesława Śmiałego wysiedliśmy z autokaru i poszliśmy do Regionalnego Centrum Innowacji i Transferu Technologii Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Weszliśmy do jednego z najnowocześniejszych obiektów tej szacownej uczelni. W holu widniał duży, plastyczny plan Szczecina z lotu ptaka, dzięki któremu można było zapoznać się z bardzo charakterystycznym obrazem urbanistycznym stolicy Pomorza Zachodniego. Zajęcia rozpoczęliśmy punktualnie o godzinie 10:00 w sali wykładowej. Temat pierwszego wykładu to: „ Świadomość i podświadomość, czyli, szczęście jest w Tobie”. Wykład prowadziła pani profesor Iwona Wiśniewska – Salamon. Przemiła i przesympatyczna, pełna energii pani profesor, swoim wykładem i swoją osobowością, wszystkich bardzo zaciekawiła i zachwyciła. Prowadząc wykład, poznaliśmy przy okazji samą panią profesor, jej pasje, zainteresowania i chyba całą jej osobowość. Wykład często był przerywany salwami śmiechu, a co ważne, wlał w nasze serca dużą dozę optymizmu i chyba spowodował, że wielu z nas, od teraz zacznie bardziej siebie doceniać i z optymizmem patrzyć w  przyszłość. Motto pani profesor to: „najważniejsze jest bycie człowiekiem” i tym się w bardzo zapracowanym, swoim życiu kieruje. Często wracamy do wspomnień z dawnych lat, porównując to, co było do dnia dzisiejszego. Często brak jest porozumienia  pomiędzy pokoleniami np. pomiędzy rodzicami a ich dziećmi. Coraz mniej ze sobą rozmawiamy tak, twarzą w twarz. Elektronika zdominowała nasze wzajemne kontakty. Dzisiejsze młode pokolenie często używa wielu tzw. skrótów myślowych, co często bywa niezrozumiałe dla pokolenia naszego. Ale my, emeryci, w zasadzie już nic nie musimy, tylko wszystko możemy i tym powinniśmy kierować się w kolejnych latach naszego życia, które mamy przed sobą. Dlaczego na zajęciach np. naszego UTW jest więcej kobiet niż mężczyzn? Według pani profesor, jest prosta odpowiedź. Kobiety w swoim życiu, realizując się np. zawodowo, miały kilka przerw związanych z rodzicielstwem i macierzyństwem i po wychowaniu swoich pociech, czując, że jeszcze coś mają do zrobienia, chcą żyć aktywniej. Mężczyźni bardzo często po przejściu na emeryturę, czują się wypaleni zawodowo i po prostu chcą sobie odpocząć. Różnice charakterów pomiędzy kobietą a mężczyzną. Mężczyzna kieruje się zasadami; tak, tak: nie, nie i wydaje się to proste i zdecydowane. Kobiety do życia podchodzą bardziej emocjonalnie i często marzycielsko. Aby nam się dobrze żyło i abyśmy mogli się w pełni realizować, powinniśmy zrozumieć, że najważniejszymi dla siebie jesteśmy…właśnie my sami. Powinniśmy wreszcie zrozumieć, że szczęście jest właśnie w każdym z nas. Powinniśmy zacząć kochać siebie, nie porównywać się do innych i uwolnić się od poczucia winy. Nie skupiać się na tym, co myślą o nas inni. Niedojrzali ludzie krytykują innych, a dorośli, dojrzali, tego nie robią. Dojrzała osoba ma wiedzę i umie ją wykorzystać.  Aby nie ulec frustracji, miej tylko realne marzenia do spełnienia i dąż do celu. Naucz się rozmawiać z wrogami, bo będziesz bardziej świadom swoich wad i złych nawyków. Wrogowie pomogą Ci nauczyć się czegoś o sobie. A jeśli chcesz się dowiedzieć, kto jest Twoim największym wrogiem, to spojrzyj w lustro.
Gdy stawisz mu czoła, wszyscy inni wrogowie również zostaną pokonani. Naucz się żyć dla siebie, nie odczuwając potrzeby ciągłego udowadniania innym, że jesteś OK. W trakcie wykładu pani profesor, mówiąc o swoim normalnym życiu, np.: o robieniu zakupów w sieciówkach i nie przywiązywaniu się zbytnio do rzeczy materialnych, jednym ruchem .. pozbyła się swojej ładnej bluzeczki i podarowała ją jednej z naszych koleżanek. Wykład ten na długo zostanie w naszej pamięci.

Temat drugiego wykładu to: „Chemia miłości (w wieku dojrzałym), czy miłość do chemii”. Wykład prowadziła pani prof. dr hab. inż. Agata Markowska – Szczupak.
Ciekawe jest to, że pani profesor, na co dzień pracuje na wydziale chemicznym ZUT. Podczas wykładu nauczyliśmy się, jakie to związki chemiczne produkowane przez nasze organizmy powodują, że miłość pomiędzy ludźmi była, jest i będzie. Ale nie tylko związki chemiczne o tym, czy jest ona bardzo trwała czy tylko przelotna, decydują.  Jest jeszcze coś bardzo ważnego, to uczucie. Definicja miłości: dowolna ilość emocji i doświadczeń zachodzących z powodu silnej więzi. Miłość umożliwia samorealizację wskutek obecności drugiej osoby. Pani profesor przedstawiła nam różnicę w komunikacji niewerbalnej mężczyzn i kobiet, nad czym my się na ogół nie zastanawiamy. Dużo więcej szczegółów zauważają kobiety. Dowiedzieliśmy się, jakie to substancje chemiczne, feromony, mają wpływ na odbieranie pewnych doznań i na sposób naszego zachowywania się. Pierwsze to wrażenia wzrokowe. Kobiety z reguły wolą partnerów starszych i wyższych. Ważna jest też wiedza na temat statusu partnera. Jaki wpływ na mężczyzn mają hormony wydzielane przez kobiety uwidoczniły badania w USA, w klubie erotycznym, przy udziale 250 tancerek, w ciągu dwóch miesięcy. Narządem odbierającym feromony jest nos, a właściwie pewien drobny element w jego budowie. Feromony mogą zwiększać poziom testosteronu u mężczyzn aż o 150%. Ważne jest, aby feromony kobiety i mężczyzny współgrały ze sobą. Za to, że miłość przypomina odurzenie odpowiada tzw. narkotyk miłości, który jest podobny w składzie do amfetaminy. Jego obecność powoduje stan euforii, pewności siebie, pobudzenie, nieuzasadnioną radość. Innym feromonem jest dopamina powodująca odurzenie, patrzenie się na świat” przez różowe okulary”, następuje przypływ sił witalnych. U wybranka nie dostrzega się jego wad, tylko zalety. Ale to z czasem przemija. Pojawiają się też endorfiny odpowiadające za silne przywiązanie, dążenie do macierzyństwa i trwały związek. Niektóre z endorfin szczęścia można uwolnić poprzez taniec, przytulanie się, śmiech, seks, sport.  Żyjmy więc aktywnie, spotykajmy się i bądźmy dla siebie mili i uśmiechnięci. Mózg zakochanego człowieka, z którego początek swój biorą wszystkie nasze rozkosze i radości, świeci na kolorowo. Chemią można tłumaczyć tylko pewne formy zachowania związanego z miłością. Nie oznacza to, że miłość traci magię i wzruszenie, jakie w nas wywołuje. Żadna reakcja chemiczna nigdy nie opisze uniesienia, jakiego doświadczymy, gdy ukochana osoba szepce nam: Kocham Cię. I na tym zakończymy.

Bardzo nas te wykłady podbudowały. Dowiedzieliśmy się, jak dużo zależy od nas samych, aby nasze dalsze życie stało się piękniejsze i ciekawsze.

                                                            autor: Zbyszek Twardochleb

                                tekst i zdjęcia zamieściła : Helena Dopierała-Gawroń

     >>>    zobacz galerię